50 Shades

[Foto: Jan Blankestein, “Kinky Amsterdam”. Een ontdekkingsreis naar erotische fantasiën.]

Hij leide me aan mijn halsband en duwde me met zachte dwang achterover in de sling. Ik werd stanta pede week in mijn knieën en liet me gewillig achterover zakken. Dit was een droom die werkelijkheid werd, ik had al vaak gefantaseerd om in een sling te liggen. Overgeleverd aan zijn spel… Ik voelde zijn stevige greep rond mijn pols die vervangen werd door een  leren handboei. Ik werd met handen en voeten aan de kettingen van de sling vast gebonden. Hij fluisterde in mijn oor dat hij even naar de bar ging en liet me vervolgens alleen.

Nu ja niet helemaal alleen. Ik was mij de overige aanwezigen zeer bewust en hoorde met mijn verscherpte waarneming het geroezemoes en zijn stem duidelijk maar ver weg aan de bar. Te ver weg naar mijn zin. Waar bleef hij toch? Wat voerde hij in zijn schild?
Opeens voel ik handen op mijn dijen, zachte handen, zeker weten, vrouwenhanden die steeds verder over mijn opengesperde benen glijden, richting mijn kloppende hunkering. Maar voordat ze daar aankomen voel ik hoe haar mond zich vastzuigt aan mijn lippen. Een heet vuur ontvlamt in mijn buik. Dan twee monden op mijn tepels en een vierde tong die zich een weg vind in mijn mond. Dit it hemels, ik ontspan en geef mij over. Ik kronkel en geniet van zoveel vrouwelijke verwennerij. Ik voel me extatisch en zo geil dat ik binnen de kortste keren een heftig orgasme beleef. En nog een, en nog een…

Ze gaan maar door, ze zuigen zich vast en laten me niet meer los. Ik blijf komen, het ene orgasme na het andere totdat ik uitgeput echt niet meer kan en hij die over mij waakte, het weer overneemt, me losmaakt en in zijn armen sluit. Dank je wel lieve schat voor deze geweldige ervaring, om nooit te vergeten.
Hij lacht en vertelt me dat er vier vrouwen naar hem toe waren gekomen aan de bar om hem te vragen of ze met mij konden “spelen”.

Fragment uit het langverwachte boek waar ik in gedachte al jaren aan werk, maar nu de eerste zinnen van geschreven zijn. Uit mijn leven gegrepen…

Cora Emens